Media Plaza

Utrecht

21 november 2019

Preventie is geen business model

Het congres ‘Diagnose Voeding & Gezondheid’ stond al een tijdje met potlood in mijn agenda. Maar nu vroeg Naomi Jansen van de Voedselapotheek om mee te gaan. De Voedselapotheek was namelijk gevraagd om zich te presenteren. Net als een flink aantal andere initiatieven die zich inzetten voor de bevordering van een gezonde leefstijl. En dit voelt altijd een beetje dubbel, ik vind het namelijk bizar dat het zo ver is gekomen dat het blijkbaar niet meer normaal is om een gezonde levensstijl te hebben.

Het programma richt zich op maatschappelijke vraagstukken op het gebied van voeding en gezondheid. Geen enkele partij in de samenleving is namelijk alleen in staat de nodige verandering te realiseren. En daarom wordt er met een coalitie van samenwerkende organisaties en experts gewerkt om de broodnodige veranderingen te realiseren. Kennis, kunde en kapitaal komt vandaag samen om innovaties en initiatieven met een grote maatschappelijke impact te ondersteunen en versnellen.

Hieronder een aantal zaken die mij zijn bijgebleven van vandaag:

• Preventie is geen businessmodel. Helaas is het waar. De farmaceutische industrie draait op volle toeren om ons beter te maken. Maar het voorkomen dat we ziek worden daar heeft blijkbaar niemand baat bij. De ziekenhuizen worden afgerekend op het aantal ingrepen dat ze uitvoeren. Patiënten beoordelen behandelend artsen beter als ze serieus worden genomen, en dit komt meestal neer op het voorschrijven van medicijnen.

• In Italië is in de wet opgenomen dat iedere werknemer recht heeft op een goede lunch. En dit houdt in dat de lunch heel veel groente bevat en dat de ingrediënten grotendeels in een straal van 30 km zijn geproduceerd. Dit staat in schril contrast tot de Nederlandse belastingregels. Hier worden werkgevers beboet die hun medewerkers een gratis verse gezonde maaltijd voorzetten. Nederlandse werkgevers moeten namelijk een heffing van 80% betalen over gratis verstrekte maaltijden. Binnenkort wordt Rob Baan zelfs voor het gerecht gedaagd hierover .

• Gregg Segal heeft over de hele wereld foto’s gemaakt van kinderen en hun weekmenu voor zijn project ‘ Daily Bread ’. De verschillen zijn zoals te verwachten groot. Toch merkte Segal dat de maaltijden steeds meer op elkaar beginnen te lijken. En dit is zijn grote zorg. Zijn motto is ‘The hand that stirs the pot, rules the world’. Hij vindt het dan ook onbegrijpelijk dat we het bereiden van onze voeding hebben uitbesteed aan derden. En dat we inmiddels afhankelijk zijn geworden van sterk bewerkte maaltijden en fast-food. Hij heeft vastgelegd dat daar waar een moeder, vader of grootouders in de potten roeren de kinderen gezonder zijn!

• Ik wist natuurlijk al dat de eerste 1000 dagen – van conceptie tot de tweede verjaardag – cruciaal zijn voor een mensenleven. Hierbij gaan we er in het gemak vaak vanuit dat we in onze Westerse landen de minste problemen ervaren. Schrikbarend is het feit dat in bepaalde wijken in Rotterdam en Amsterdam de kans op ziektes en foetale sterfte tot drie keer groter zijn dan het landelijk gemiddelde! En dat 14% van de kinderen die geboren worden geen goede start heeft. Vaak gaat het hier om een te laag geboortegewicht, en dit verhoogt de kans fors op gezondheidscomplicaties op de lange termijn.